Kotek był bardzo uroczy i w dodatku mądry. Mały kociak wyją z lodówki jajka, a pierwsze co przyszło mi na myśl to jajecznica. Zawsze mogłam zrobić naleśniki, ale nie wypadało by tak od razu na śniadanie. Wzięłam jajka do ręki, a kociaka położyłam na blacie kuchennym. Wyjęłam patelnię, a gdy wspomniałam na temat jajecznicy, kociak się odezwał. Z wrażenia patelnią mi spadła na podłogę, przez co kotek się wystraszył trochę.
- Wiedziałam, że nie jesteś zwykłym kociakiem - uśmiechnęłam się szeroko, biorąc ja na ręce.
- Nie musisz się mnie bać. Nic ci nie zrobię, pogadamy na ten temat później. Teraz zabieramy się za twoją jajecznice. Na pewno jesteś głodna - uśmiechnęłam się szeroko, odstawiając kociaka z powrotem na blad kuchenny.
- Czy wiesz może jak masz na imię? - spytałam się jej, w tym samym czasie robiąc jej jajecznice. - Wiesz pomogło by mi to trochę, bo nie wiem za bardzo jak mam się do ciebie zwracać. A chyba cały czas zwracanie się do ciebie kotek jest trochę nudne co nie?! - zaczęłam rozmowę. Nie chciałam, aby pomyślała sobie, że wykorzystam ją do czegoś. Chciałam po prostu się z nią zaprzyjaźnić i jej pomóc jakby tego chciała.
<Koneko?>
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz